Pochwica potrafi zniszczyć związek. Kiedy kobieta, pomimo największych chęci i pragnienia jaki czuje do swojego partnera, nie jest w stanie uprawiać z nim seksu, a każde zbliżenie kończy się potwornym bólem, relacja może znaleźć się w bardzo trudnej sytuacji. Pochwica staje między partnerami, tworząc barierę, a efektem jej trwania może być całkowita utrata pożądania.
Jest to sytuacja trudna zarówno dla cierpiącej osoby, jak i jej partnera. Uczucia, które towarzyszą chorobie to odrzucenie, poczucie winy, złość, frustracja, zagubienie i lęk. Pojawiają się też uczucia rozumiane jako pozytywne, jak empatia – partnerzy troszczą się o swój wzajemy dobrostan. Obniża się samoocena i pojawia się między partnerami bariera i mechanizmy unikowe, które mają chronić partnerów przed konfrontacją ze złymi uczuciami jaki im towarzyszą. Najbardziej dojmującym doznaniem jest uczucie bezradności. Niektórzy poszukują pomocy, inni przestają podejmować jakiekolwiek próby zbliżeń intymnych, zawieszając dużą część relacji i odsuwając się od siebie. Wiele osób nie rozumie pochwicy, wiele też nie wie, że choroba ta jest niemalże całkowicie uleczalna, a pary, które przeszły leczenie są sobie bliższe niż kiedykolwiek – też emocjonalnie.
Pochwica może mieć różne podłoże, jest zaburzeniem złożonym i często w terapii wymagane jest szerokie podejście, uwzględniające zarówno zagadnienia natury fizycznej oraz psychicznej: poznawczej i emocjonalnej. Inaczej będzie przebiegało leczenie kobiety, która przed występowaniem zaburzenia uprawiała seks bez problemów, a inaczej u takiej, która nigdy nie była w stanie przeżyć penetracji. Właściwa terapia powinna uwzględniać wszystkie te zagadnienia, dlatego tak ważne jest wsparcie specjalisty. Chociaż wiele z zadań i kolejnych etapów może być realizowane samodzielnie, kontakt z terapeutą pozwala przetrwać trudniejsze momenty i odnaleźć motywację, żeby się nie zrażać – bo niektóre zadania mogą wydawać się zwyczajnie trudniejsze od innych.
Pochwica – uleczalna
W trakcie terapii podejmuje się rozmaite kroki, z których niektóre nie są dla pacjenta na początku przyjemne, mogą zniechęcać, a jednak są niezbędne, żeby je przejść – wsparcie specjalisty się przydaje, chyba, że mamy bardzo silną wewnętrzną motywację. Leczenie pochwicy jeśli podejmiemy kolejne kroki, jest bardzo skuteczne.
1. Zrozumienie zaburzenia
Na tym etapie tak naprawdę poznajemy pochwicę. Dowiadujemy się czym się charakteryzuje, jakie są skutki pochwicy, które objawy są najbardziej dokuczliwe. Pacjentka zagłębia się w zagadnienie, proaktywnie podchodząc do swojej choroby, rozumiejąc ją – to jest kluczowe, żeby się z chorobą uporać. Na tym etapie pacjentka otrzymuje pełną diagnozę, planuje się terapię, wybiera metody leczenia, jak również przedyskutowuje kwestie relacji (jeśli pacjentka w takiej jest) oraz techniki kontroli miednicy i relaksu mięśni dna miednicy. Weryfikuje się też warunkowanie i pamięć mięśniową.
2. Historia seksualna i strategia
W tym etapie ważne jest, żeby przejrzeć i przyjrzeć się historii seksualnej pacjentki. Podejmuje się ćwiczenia, kóre pozwalają identyfikować i oceniać wszelkie sytuacje, emocje czy sytuacje “zapalne” które mają wpływ na pojawianie się problemów pochwicowych. Przygląda się też wspomnieniom zablokowanym czy wypartym z pamięci. Na podstawie tego opracowuje się też stosowną i skuteczną w danym przypadku strategię. Dla każdego sposób leczenia może być nieco inny. Niektóre etapy czasem można pominąć, na inne zwraca się większą uwagę.
3. Anatomia bólu
Kobiety często kompletnie nie znają anatomii swojego bólu – co powoduje dyskomfort, w którym momencie pojawia się problem. Nieporozumienia związane z problemami wnętrza pochwy oraz mięśni pochwy często skutkują niedobrą diagnozą, a w efekcie frustracją. W trzecim kroku specjalista powinien zająć się edukacją pacjentki, wyjaśniając jej dokładnie z czego bierze się ból podczas penetracji, czy dotyczy całego stosunku, czy tylko jego początku, czy może pojawia się podczas narastania podniecenia lub w czasie orgazmu. Wyjaśnia się kwestie związane z błoną dziewiczą, demitologizuje się rozmaite “prawdy” przekazywane z pokolenia na pokolenie. To wszystko ma pomóc pacjentce poznać fizyczne “mechanizmy” stojące za cierpieniem.
4. Ciasność pochwy i rola mięśni dna miednicy u kobiety
Kobiecy ból penetracyjny ma związek z niekontrolowanym napinaniem się mięśni dna miednicy. W tym kroku terapii terapeuta pokazuje jaką rolę w ciele ma dno miednicy i jak dokładnie działa. Pokazuje co stymuluje mięśnie do zaciskania. Efektywna terapia pochwicy między innymi polega na tym, żeby odzyskać kontrolę nad pracą mięśni dna miednicy, nad tym, by współpracowały i pomagały nam w naszym życiu seksualnym, a nie przeszkadzały. Uczenie się identyfikowania i selektywnego kontrolowania mięśni, ćwiczenia w celu redukowania bólu i zmniejszania ciasności pochwy w czasie penetracji jest ważnym krokiem w leczeniu pochwicy.
5. & 6. Pochwica i techniki penetracyjne
W czasie leczenia pochwicy, dla kobiet, które cierpią podczas penetracji, niezwykle istotnym elementem jest nauczenie się doświadczania “ciał obcych” w pochwie. Przy wsparciu terapeuty pacjentka uczy się, rozluźniając mięśnie dna miednicy, wsuwać do pochwy stopniowo coraz większe objekty. Zaczyna od najmniejszych – kulka waty, tampon, palec – delikatnie wprowadzając je do pochwy i analizuje swoje wrażenia, odczucia, powoli przejmując kontrolę nad własną miednicą. Kolejne etapy powinny być ściśle kontrolowane przez lekarza – ponieważ ten etap terapii może być krytyczny dla pacjentki. Może być on przykry dla pacjentki, momentami bolesny, może też wywoływać i potęgować negatywne reakcje. Dlatego właśnie kolejne ćwiczenia pod okiem terapeuty są absolutnie kluczowe, żeby pacjentka nie cofnęła się w terapii.
Na etapie technik penetracyjnych stosuje się dylatatory, dilda o różnym przekroju, które od najmniejszego do najszerszego aplikuje się do pochwy. Niektóre pacjentki stosują kulki waginalne, jajka waginalne czy innego typu zatyczki, które mogą pomóc w terapii.
7. Skupienie na wrażeniach i techniki dla par
Bardzo ważnym elementem terapii jest przejście z etapu skupienia na sobie w etap współpracy z partnerem. Pary uczą się tworzyć intymną komunikację, trenują zmysłowe pieszczoty i delikatne przygotowanie się do bezbolesnego stosunku. Ćwiczenia są zaprojektowane tak, żeby partnerzy budowali między sobą zaufanie i zrozumienie jak ważna jest pomoc i wsparcie w sytuacjach intymnych, żeby pacjentka przeżyła satysfakcjonującą penetrację bez bólu.
8. Ćwiczenia przed stosunkiem
Ten etap finalizuje przygotowania pary do przeżycia stosunku bez bólu. Pary przeglądają i próbują technik, które usuwają napięcie dna miednicy, żeby przygotować się do pełnego bezbolesnego stosunku. Skupiają się na ćwiczeniach, które są dla nich najskuteczniesze. Uczą się reagować na wzrost napięcia podczas gry erotycznej i co robić, jeśli mięśnie się zacisną w sytuacji intymnej.
9. Para uczy się różnych pozycji erotycznych, które mogą wspomagać ich w trakcie stosunku.
10. Para przechodzi do stosunku seksualnego genitalnego, który jest bezbolesny i daje im satysfakcję.
Decydując się na terapię kobieta cierpiąca na pochwicę dokonuje bardzo dobrej decyzji. Pochwica, choć sprawia partnerom dużo kłopotu, jest według ekspertów całkowicie uleczalna. Warunkiem jest właściwa diagnoza oraz podjęcie się profesjonalnej terapii, która uwzględni wszystkie nasze potrzeby.
Niektóre kobiety decydują się na użycie dylatatorów samodzielnie, jednak bez terapii nie są one zwykle skutecznym środkiem leczenia. Warto zdecydować się na kontakt z terapeutą i leczenie pod okiem eksperta.